Ongeveer op de helft |
18 juli 2022 van Lucca naar Sanminiato 31 km. Op zoek naar je eigen kaart.Laat mij vijf minuten wandelen in een zonnig dennenbos en kaboem: Ik ben terug in 1968. Nee niet de Parijse studentenopstand, maar gewoon in de Loonse en Drunense duinen. Om precies te zijn bij één specifiek vennetje midden in de duinen met de naam soldatenzwembad. Die zonnige droge hitte en de geur van dennen associeer ik daar nog steeds mee. Het gaat zelfs nog verder. Ik heb echt een kaart in mijn hoofd van dit soldatenzwembad uit ’68 en weet precies waar ik dan ben rond dat zwembad. Ga het soldatenzwembad nu niet opzoeken, want de naam bestaat alleen voor mij en mijn familie. Ik kan ook precies uittekenen, hoe het er toen uitzag.Als ik droom en het maakt niet uit waar ik in die droom ben, gebruik ik nog steeds die plattegrond in mijn hoofd als onderlegger voor de droom. En het maakt niet uit of ik droom over Amerika, Afrika, Zweden of Italië. Die ene plek uit ’68 heeft klaarblijkelijk voldoende ingrediënten om iedere droom mee vorm te kunnen geven. Ook overdag werkt dat vaak door. Ik denk dan al te weten dat ik in de volgende bocht naar links of rechts moet, omdat dit op mijn innerlijke kaart nou eenmaal zo is. Die interne kaart staat natuurlijk niet altijd op de voorgrond. Als je heel lang alleen wandelt is hij wat meer op de voorgrond. Een hete droge zomer helpt ook. Vandaag kon ik dat wat dat betreft mijn hartje ophalen. Het was heel erg heet . De route was niet al te mooi, zeg maar gerust lelijk. Eerst loop je heel lang door allerlei industrieterreinen en lelijke buitenwijken van Lucca. Later wordt het wat beter en wandel je door de bossen. Bij de industrieterreinen was het vooral heel smerig langs de weg. Sigarettenpakjes en lege flessen en alle andere rotzooi. Volgens mij wordt het ook echt helemaal niet weggehaald. Je maait er gewoon een aantal jaren overheen en dan is het probleem schijnbaar opgelost. Micro-plastics zijn hier nog geen big thing. Even terug naar die interne kaart. Het zou zomaar kunnen zijn, maar dat verzin ik ter plekke dat dit de reden is dat ik zo vaak fout loop. Ik heb een (ahum) heel goed ontwikkeld geografisch vermogen. Alleen is dit vermogen gebaseerd op de foute kaart. Wat geldt voor die interne kaart van het soldatenzwembad geldt natuurlijk ook voor veel andere dingen in het leven. Iedereen heeft kaarten in zijn hoofd met vaste routes en rolpatronen. Gebaseerd op wat hij of zij in het verleden heeft meegemaakt. En daarmee reageer je op een voorgeprogrammeerde wijze op mensen die die je onderweg tegenkomt. En ook hier geldt dat jouw interne kaart helemaal niet hoeft te passen op wie of wat jij tegenkomt. Ik heb vanmorgen een iets te grote broek aangedaan. De planning was van Lucca naar Sanminiato. Dat zou te doen moeten zijn, maar was toch iets te hoog gegrepen. Daarom de laatste kilometers een taxi gecharterd. Als in Nederland de eerste dag van de vierdaagse wordt geskipt omdat het 37 graden wordt , mag ik toch ook wel een beetje hulp inroepen. Overigens de thermometer in de taxi gaf aan dat het 39 graden was. Heet dus. Morgen is de bestemming Sienna. Tenminste daar ga ik vanuit. Nog even iets over Lucca. Mooi voorbeeld van een mooie stad, die verpest wordt door massatoerisme. Ik ben gister 100 meter mijn hotel uitgelopen en eigenlijk meteen weer omgedraaid. Een groot zuip- en vreetfestijn.
20 juli 2022 Gambassi Terme naar San Gimignano, 18 kilometer: dolce far nienteDolce far niente ofwel de edele kunst van het niets doen! Ik ben er nooit zo goed in geweest, maar op camino op de Via Francigena leer je snel. Vanmorgen redelijk vroeg opgestaan, maar voordat je alles dan weer hebt ingepakt en je een ontbijt achter de kiezen hebt is het dan gauw bijna 6 uur. Toen afgereisd richting San Gimignano. In het boekje staat dat het een mooie wandeling is op rustige asfaltwegen. Heb ik toch de foute versie van de route gehad, want ik vond het best druk.Even goed was het maar een paar kilometer: 20 km, Walk in the park dus en was al om 11:00 op de bestemming. San Gimignano is Unesco werelderfgoed en dat kun je wel zien. Alles is tiptop gerestaureerd, maar wat erger is. De Italianen zijn ook weg en de hoofdstraat is werkelijk een parade van restaurantjes, souvenirwinkeltjes en ga zo maar door. Ik zou er persoonlijk op afknappen, maar ik ben wat dat betreft waarschijnlijk een uitzondering. De straten zijn immers hartstikke vol met enigszins verveeld kijkende mensen, die op zoek zijn naar iets dan ze niet nodig hebben. Wel een goeie plek om het niets doen te oefenen. Ik kwam om 11:00 uur binnen, maar het klooster waar ik een reservering had gedaan ging pas om 3:30 uur open. Volgens het boekje is hier een hoop te bekijken, maar heb ik niet gedaan. Ik moest oefenen in niks doen. Morgen zal wel pittig worden. De route die het boekje opgeeft is iets van 32 km. Allemaal goed te doen. Als ik maar op tijd vertrek.
|
