|
Dag 16 Cizur Menor – Ziraqui 28 km: Een dag uit het levenVandaag een mooie dag: heerlijk koel begonnen, maar om drie uur tegen de dertig graden. Route goed te doen, slechts één pittige klim.
Ik dacht misschien wel leuk om eens een hele dag te onder de loep te nemen. Dan weten andere mensen ook hoe het is. We beginnen: Gisteren rond drie aangekomen op de albergue in Cizur Menor. Cizur Menor ligt prachtig. Op de eerste berg na Pamplona en de albergue had fantastisch zicht over de hele stad. De albergue is er echt een van de oude stempel en wordt gerund door de Orde van Malta. Een soort van kloosterorde die is ontstaan uit de tijd van de kruisvaarders.
In de albergue wordt je welkom geheten door de hospitalero. In de dit geval een wat oudere vrijwilliger (Delfin heet hij), die entree heft en je toont waar de douche en jouw bed is en verder een stempel op jouw pelgrimspaspoort. Voor deze albergue was de entree belachelijk laag: zeven euro voor een bed op de slaapzaal, incluis gebruik van de keuken en de douche. Ook voor ontbijt is gezorgd, maar daar betaal je via donativo. Dat betekent je betaalt wat je kwijt kunt (of wilt). Om zes uur was er een soort kerkdienst waar ongeveer de helft van de aanwezige pelgrims bij aanwezig was. Drie belachelijk jongen nonnen gaven verzorgden een kleine gebedsdienst waarbij ze ook zongen. Die meisjes -want dat waren het- zongen niet alleen als engelen. Zo zagen ze er ook uit. Uit een puur mannelijk standpunt is het een verlies dat deze meiden het habijt aan hadden gedaan. Na de kerkdienst ben ik in het plaatselijk restaurant gaan eten: drie gangen menu bestaande uit een minestre (een dikke en zeer smakelijke groentesoep), daarna gefrituurde kipstukjes met frites en als laatste een lekkere zoete flan. En dat allemaal voor 12,50 Euro. Inclusief zoveel wijn of water als je op kunt.
Daarna ben je moe en ga je in je bed liggen. Om tien uur wordt het licht uitgedaan en kruip je onder de lakens. Ik slaap in een soort van lakenzak van zijdeachtig spul. Dat is hier warm genoeg. Meestal heb je wel een stekker om je telefoon op te laden naast je bed. Dat is ook wel handig, omdat je anders niet weet hoe laat het is.
Om kwart over zes gaat het circus weer draaien. Dan komt hospitalero Delfin het licht aan tikken en gaat de muziek aan. Vanmorgen hoorden we onder andere de Carmen en Je t'aime, mois non plus. Dus een goed begin van de dag. Overigens niet iedereen slaapt in een herberg. Vanmorgen toen ik naar buiten liep, kwam ik een Belgische pelgrim tegen, die op zijn matje in het kerkportaal had geslapen. Komt uit een Waalse stadje vlakbij Lille en had op deze manier al helemaal hier naar toe gelopen.
Om acht uur wordt je geacht te zijn vertrokken in de herberg. Voor de rest van de dag is het leven simpel: gewoon blijven lopen en af en toe ff pause voor koffie en of een slok water.
|
