Dag 18 Los Arcos – Logroño 27 km: waar zijn de vetjes?

Helemaal Rico Verhoeven ben ik nog niet. Hoogstens zijn wat oudere en obesere kleinere broertje. Maar je kunt wel merken dat zo’n wandeltocht iets met je lijf doet. Een berg waar ik eerst halverwege als een soort astmatische zeehond moest pauzeren kan ik nu moeiteloos op een strak tempo wegtikken. En dat zorgt ook dat op plaatsen waar eerste vetjes zaten nu spieren beginnen te ontstaan. Om echt te concurreren met Rico moet ik overigens nog wel een paar weken doorlopen. Naar Santiago en daarna lopend terug naar Nederland. Dat je die vetjes kwijt raakt is natuurlijk winst. Ook voor het thuisfront. Belangrijker misschien nog is dat er een betere balans ontstaat tussen lijf en leden. In onze cultuur hebben we verzonnen dat het okay is om de hele dag op en stoel te zitten en wat met een muis te schuiven. Dat noemen wij werk en is wat ik feitelijk ook het hele jaar doe. Ik sta op in de ochtend en kruip met een bak koffie in de auto. Daarna met een volgende bak koffie achter mijn pc met de muis schuiven. Tussentijds bel ik af-en-toe iemand om dan ’s-avonds weer terug te rijden. Na zo’n dag kan ik echt behoorlijk gesloopt zijn. Terwijl ik nul fysieke arbeid heb verricht. Iedereen weet dat dit niet okay is en toch lijkt (bijna) iedereen het te doen. Hoe komt het anders dat dat vijftig procent van de Nederlanders te dik is?

Grootste voordeel van die betere balans tussen lijf en leden dat beide onderdelen van de menselijke ‘systeem’ beter presteren. Alles werkt beter. Je denkt rustiger, wat milder, meer mindful en creatiever. En je verliest nog een paar kilo ook.

Over mijn wandeling vandaag is niet veel te melden. Paar pittige klimmetjes, maar niet zo ver. In het begin met een Vlaamse Helga gelopen. Was wel leuk. Zij vertelde dat zij moeilijk om werk en het opvoeden van kinderen van te combineren. Was topsport in haar visie. Denk dat dat klopt. Zeker als de pa en de moe het niet altijd eens zijn over de stijl van opvoeden. Volgens mij was ze zelf verbaasd

De kunst in de kerken vind ik fantastisch: hier een corpus in een klein kerkje in Torres del Rio

street art in de stijl van Jeroen Bosch

Altijd mooi om te fotograferen: zitten die over vijftig jaar nog in een album?