| | Albergue |
|
|
Op de camino heb je onderkomens in allerlei soorten in maten. Echte hotels -dat hoef ik niet uit te leggen- en dan daaronder albergues in allerlei kwaliteitsklassen.
Waarschijnlijk ben ik op dit moment in de laagste kwaliteitsklasse van allemaal verzeild geraakt: een
donativo-herberg. Je betaalt wat het je waard is. Deze herberg kun je ook niet bellen of online boeken. Dat zijn allemaal moderniteiten waar ze hier niet aan doen. Ik liep hier rond vier uur naar binnen en omdat er geen hospitalero was, heb ik maar gewoon een bed ingepikt. Was redelijk laat en alle onderste beden waren al bezet. Moest dus verdwijnen naar de tweede verdieping. Goed dat ze voor dit soort herbergen geen sterren systeem hebben ontwikkeld. Anders zou ik minimaal op minus vijf sterren zitten.
Afgelopen nacht was het wel iets beter geregeld in het onderkomen van Todd en Marcella. Heerlijk gepit in de master bedroom. Dat zal vannacht wel anders worden. In een kamertje van 8 x 3 meter staan 7 stapelbedden en volgens mij is de boel uitverkocht. Ik moet maar denken: ook dat is de camino!
Vanmorgen laat begonnen. Dat krijg je met zo'n luxueus verblijf. In een trek doorlopen naar Burgos en daar een eerste kop koffie met een heerlijke sandwich gegeten:
jamon, burrata en een soort van pesto. Moest drie Euro afrekenen voor de koffie en het broodje. Zou in Nederland dik over de tien Euro kosten. En niet half zo lekker. Route naar Burgos was in het begin mooi, maar daarna langs een airstrip en een groot industrieel complex. Volgens mijn gevoel wel drie kilometer langs de Bridgestone fabriek gelopen.
In Burgos uitgebreid in de kathedraal rondgekeken en daarna door getikt naar dit gat. Conclusie: volgende keer toch iets betere albergue kiezen.
| | Kathedraal van Burgos |
|
|